- qadın cinsi
- 【名】女性[ｼﾞｮｾｲ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qadın cinsi
Look at other dictionaries:
cins — 1. is. <ər.> 1. Orqanizmin doğub törəmə prosesilə bilavasitə və ya bilvasitə bağlı olan və orqanizmlərin çoxunda kişi, ya qadın fərdlərini ayırd etməyə imkan verən əlamətlərin məcmusu, habelə canlı vücudların iki kateqoriyasından (kişi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişi — sif. və is. 1. Canlıların doğan və yumurtlayan cinsi (erkək ziddi). Dişi buzov. Madyan atların dişisinə deyilir. Dişi kəpənəyin qabaq qanadları tünd darçını rəngə çalır. – . . Hər yuvada bircə dişi arı olar, ona şah deyərlər. S. S. A.. // Qadın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ginekologiya — <yun. gyne – qadın və logos – elm> tib. Qadın orqanizminin xüsusiyyətləri, qadın cinsi orqanları və onların müalicəsi haqqında elm. Ginekologiya kafedrası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müənnəs — ə. 1) zəifləşmiş; 2) qadın kimi incə; 3) qrammatikada: qadın cinsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hazihi — ə. bu (qadın cinsi) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müənnəs — is. <ər.> Ərəb qrammatikasında: qadın cinsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nədimə — <ər. nədimət> köhn. «Nədim»in qadın cinsi (bax nədim 2 ci mənada). <Mirzə:> Həmin Kərbəlayı Kazımın arvadı on ildir ki, hacının evində işləyir, özü də xanımın nədiməsidir. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumurta — is. 1. biol. İnsan və heyvan orqanizmlərinin yeni orqanizm vücuda gətirə bilən qadın cinsi hüceyrəsi (toxumu). 2. Quşların, tısbağaların və s. yumurtlayan heyvanların qabıqla örtülü belə hüceyrəsi. Toyuq yumurtası. Ördək yumurtası. – Qonşudan bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaniyə — ə. 1) zina edən, qanunsuz cinsi əlaqədə olan qadın; 2) əxlaqsız qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zənparə — f. 1) özgə qadınla cinsi əlaqədə olan kişi; 2) qadınların dalına düşən kişi, qadın düşkünü; arvadbaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təmiz — sif. və zərf 1. Çirk olmayan, kirli olmayan, ləkəli olmayan, çirklənməmiş, kirlənməmiş, yuyulmuş. Təmiz yaylıq. Təmiz dəsmal. – Feldşerin peşkəş verdiyi təmiz xalat <Mahirəyə> çox gözəl yaraşırdı. M. Hüs.. Kəniz Həlimə içəri girib, dəyirmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
